Road trippin
25 mei 2018 - Labuan Bajo, Indonesië
De rond reis door flores ging nu echt beginnen vol goede moet stonden weer eens vroeg op. Stapte in de auto op naar de vulkaan, die super mooi blijkt te zijn. Het heeft 3 kratermeren die allemaal een andere kleur zijn. Naar boven gereden pp 15 euro neergelegt. Toen 30 minuten omhoog lopen, en ja hoor.. daar stonden we dan in de mist waar amper een hand goor ogen te zien was. Even blijven staan in hoop nog wat te zien. Uiteindelijk konde we heel vaag een beetje het blauwe water zien. Daar stopte het dan ook. Was weer een beetje jammer... hup in de auto niet meer bij nadenken en op naar ons eerste traditional village, wolo gae. Het was wel twee uur rijden, maar met wat lekker liedjes in de auto en volle borst mee bleren kwamen we er wel. In flores is het eigenlijk zo dat bij elke soort van stad een traditional village is waar nog ouderwetse huizen staan en nog de bloedlijnen leven die er al meer dan 800 jaar hier zitten. We kwamen aan, ik had al wat foto's gezien maar toch verwachte ik iets anders. Het zag er goed uit, eigenlijk te goed. Wat bleek de huizen worden gewoon elke 3 jaar opgeknapt. Nouja vaak worden gewoon complete nieuwe huizen neer gezet. Wel nog in oude stijl maar toch zag het er best lux uit. De mensen liepen er wel nog heel traditional bij, wel konde ze allemaal engels. Is ook wel te begrijpen alle toeristen komen hier natuurlijk. Wel wat mooie fototjes gemaakt dus dat is altijd fijn. Weer op in de auto, om even te stoppen bij blue stone beach. De naam zegt het al, het was jammer dat bewolkt was en de stenen wat minder vel blauw waren maar nog steeds was mooi om te zien. Allemaal mooie kleine steentje verzameld om mama mee te geven naar huis. Altijd fijn dat mama er nu is, vooral zodat ze nu dingen kan meenemen naar huis. Wat ook grappig was om te zien is dat dit strand best in de middel of nowhere is, opeens staat er dan een super leuk plekje wat helemaal leuk is aangekleed. Ze kunnen het toch wel, maar als je langs de wegen rijdt zie alleen maar krotten staan. Weer de auto in en op naar de hotsprings. De weg hierheen was super mooi, helemaal door de bergen met de mooiste uitzicht punten. Wel zijn de wegen belachelijk slecht. Eemaal bij hotsprings aangekomen toen het al bijna donker was, heerlijk even gebadderd hier. Wat is fijn om weer warm water te voelen, hier neem je al genoegen met een douche die niet ijskoud is. Dus warm water voelen is echt een luxe probleem. Mama was alleen een beetje dom en viel in hotspring wat ervoor zorgde dat der knie veel pijn deed en dik werd. Die liep de komende dagen dus een beetje als een bejaarden erbij. Daarna weer door gereden naar bajawa, hier weer in guest house geslapen. We gingen ergens eten in super leuk tentje met live muziek. Na het eten hebben we nog wat dansjes gemaakt met de locals, er was ook nog een groep bejaarde nederlanders. De helft was chaggi en de andere helft ging gezellig mee dansen. Noor is zelf nog op het podium belandt om te zingen met de locals. Een feitje over de mensen hier ze kunnen eigenlijk allemaal of zingen of wel iets bespelen. Voor hun is muziek echt heel belangrijk. Het maakt hun dag om lekker te jammen met elkaar. Wat zorgde voor een super leuke sfeer! Zelfs onze driver ging nog even een optreden voor ons doen.
De volgende dag weer eens vroeg op. Op naar een andere traditional village. Deze was wat grote en had ongeveer 35 huizen. In dit dorp wonen dan ook ongeveer 300 mensen. Bizar veel eigenlijk voor zo weinig huizen. Gezinnen zijn hier ook groot, 8 tot 10 kinderen is wel normaal voor een gezin hier. Wat grappig is, is dat in bajawa de tradities de andere kant op zijn, hier volgen de man de vrouw ipv andersom. Hierdoor ziet de village er ook iets anders uit. Er zijn aparte mannen en vrouwen huizen. De vrouwen zag je hier ook alle sarongs maken. Op de echte ouderweste manier, wat er nogal ingewikkeld uit ziet! Ook kauwen al deze vrouwen op een soort van tabak, waardoor ze allemaal een hele rode mond krijgen. In sri lanka deden alle mannen dat ook maar hier doen alleen de vrouwen het. Dit vervangt het roken, zeggen ze. Alleen is dit veel sterker wat betekend dat deze vrouwtjes eigenlijk de hele dag high zijn en dat is ook wel te zien. In deze village zag je wel echt meer het locale leven wat heel intressant was om te zien. We hadden wat ballen langs de weg gekocht zodat die konden uitdelen op sommige plekken. De kindjes worden zo blij als je ze dit gaf, wel gaan ze der om vechten. Ook al bij de kids zie je wie er de baas is, wie meer belangrijk is die wordt gevolgt door iedereen.
Hierna zouden we eigenlijk nog village doen maar we waren allemaal heel moe. Wat raar is in, noor en ik hebben ons deze hele reis nog niet zo moe gevoeld. Waarschijnlijk komt dit door alle autoritjes. Het was niet even een uurtje in de auto zitten, nee elk stuk was zeker 2-3 uur en soms nog langer. We hadden besloten om naar het dorpje te gaan waar onze driver leeft. De weg hierheen was echt vol door de bergen, waar we zeker wat hartverzakkingen hebben gehad. Een paar keer moesten uit stappen omdat de auto te vol beladen was om omhoog te komen op de vreselijk slechte wegen. Ken je het progamma gevaarlijke wegen? Die zijn hier ook geweest. Dit hebben wij even in levende lijven mee gemaakt. We hadden ook geen jeep en geen 4x4. Het was echt met ogen dicht af en toe in de auto zitten.. in hoop dat maar goed kwam. Ohja ook nog een klein dingetje onze driver had maar een oog!? Opzich niks ergs mee en hij kon goed rijden. Maar toch vraag jezelf wel even af of dat echt goed gaat met auto rijden. Wat blijkt van wel want we leven wel nog. De auto daar in tegen heeft wel wat krassen opgelopen en de banden leefde ook niet helemaal meer.
Aangekomen in het dorpje zaten we hier bij een guest house van een nederlandse vrouw die hier nu al tijdje woonde. Dit was heel leuk zei vertelde haar levensverhaal en hoe hier de dingen er nog aan toe gaan. Zoals de huwelijken, zei is met een indo getrouwt waardoor ze 4 keer getrouwt is elke keer voor iemand anders. Voor tado, de familie met de oude tradities. Dan voor de kerk dan voor gemeente en nog op internationaal niveau. Ook heeft ze hier verteld hoe het dorp eigenlijk een grote familie is. Wat zei allemaal doet hier voor samenleving en hoe er hier om wordt gegaan met mensen die een psychische stoornis hebben. Deze mensen worden gewoon nog vast geketent om in bedwang te houden. Bizar...
'S avonds waren we uitgenodigd voor de local party van onze driver. Hun dorp had het voetbal toernooi hier gewonnen waardoor er feest was in het dorp. Eerst gingen we nog even langs zijn huis, wat je eigenlijk totaal vergeet is dat hij hier gewoon midden in zit natuurlijk. Ook hij heeft een heel simpel huis, waar geen meubels staan. Het mega erg stinkt en geen normale badkamer is en laat staan en normale wc. Dit was weer even een klap naar de waarheid. Hij leeft nog bij ze ouders omdat hij niet echt een vriendin heeft en dan ga je ook niet uit huis. Ook zoiets waar je eigenlijk niks van kan voorstellen. Toen op naar de shop om wat drankjes te halen, waar de dorpsgek rond liep. Helemaal naakt en dan gezellig naast je ging staan. Hij had een paar steekjes los, maar alle kindjes lopen er gewoon bij. Wel vonden ze hem allemaal heel eng. Ook weer bizar om te zien.. op naar de shop van de vriend van aldino. Waar we tussen de locals belanden, er kwamen steeds meer mensen want het was een soort aapjes kijken, met ons als de apen. Ze lachde elke keer lief en probeerde wat te zeggen. Het was vaak alleen een ratsel wat ze zegde. Toen gingen we op naar de echte party, bij iemand thuis in een gewoon klein huisje. Waar ze buiten vanaf het dak een zeil hadden gehangen waardoor een groot gebeid overdekt was. Er stonden wel 4 mega boksen en de muziek ging aan en er werd eindeloos gedanst. De traditionale dans kwam ook nog voorbij. Waarbij je in een rondje gaat staan en de persoon in hey midden een sjaal heeft, deze doet een dansje en dan mag die gene een ander persoon uitkiezen. Zo moeilijk is het niet iedereen kan dit. We waren een bekijk, ook hebben nog wat nederlandse liedjes erin gegooid waar iedereen gezellig mee los op ging. Vooral kindjes bleven dansen en wat oudere vrouwen. Om 12 uur was het wel tijd om naar huis te gaan.
De volgende dag weer vroeg op. We hadden ons plan wat aangepast we zouden eerst tot zondag hier blijven alleen vielen de autoritten wat zwaar. Eigenlijk doe je maar 2 dingen op dag en zit je de rest van de 8 uur in de auto. We hadden besloten om deze dag richting ruteng te rijden meer naar het westen zodat we de volgende dag konde vliegen naar bali. Op weg naar ruteng onderweg zijn we gestopt in het dorp waar arac wordt gemaakt. Hier maakt elk huis arac, wat eigenlijk heel makkelijk is. De eerste 3 dagen slaan ze 3 keer per dag op de palmbladen, daarna snijden ze hem open. Waardoor het palmwater eruit komt. Dit stoken ze daarna. Nouja eigenlijk gewoon destileren op de ouderweste manier. Er staat een ketel waar ze het palmwater in gooien, en dit wordt dan opgevangen in de bamboo stoken die 3 meter lang zijn. Hier komt dan aan de onderkant de arac uit. Er wordt per huis zo'n 25 liter arac per dag gemaakt. Het staat langs de weg in plastic flessen. Het ziet er eigenlijk precies het zelfde uit als de bezine die ze ook zo langs de weg verkopen. Geloof me het smaakt ook bijna hetzelfde! Ik snap niet hoe deze mensen dit voor de lol drinken.. vreselijk vies gewoon! Ook zijn ze hier wel wat sterker dan op de meeste plekken. Maar nog steeds niet lekker. Daarna kwamen we in ruteng aan bij onze slaapplek. We sliepen bij de nonnen in het klooster. Voor eerst op reis dat we een avondklok hebben om 9 uur sloten de hekken al. Daarna gingen ze zingen en bidden met ze alle waar je uitgebreid van mee kon genieten op je kamer. Om half 6 's ochtends gingen ze dit weer doen, top!
De rest van de dag rond gelopen in het stadje. Waar niet veel bijzonders was behalve wat marktkraampjes. Mama is nog naar de kapper geweest, ging ook heel snel binnen 5 minuten was het al klaar. Wonder boven wonder zag het ook nog een soort van goed uit. Noor voelde zich niet zo lekker dus die was als vast naar huis gegaan en wij hadden nog even lekker gegeten.
De volgende dag weer eens vroeg op. De eerste stop was weer bij een traditional village, deze was heel klein er stonden maar 4 huisjes. Ook lijken alle dorpjes wel een beetje op elkaar maar aldino was zo goed er over te spreken dat je toch maar gaat. Wat wel schattig is, is dat hij je heel graag alles van zijn eiland wil laten zien en alles heel bijzonder en mooi vindt. Hierdoor ga je er ook al iets leuker naar kijken! Daarna door rijden voor wat lunch en even de benen strekken. Toen nog even naar de spiderweb rijstvelden geweest, wat leuk is om te zien maar niet heel spannend. Ook is het nu droogseizoen waardoor alles wat minder groen is. Daarna nog 3 uur in auto op weg naar vliegveld. Aan het einde waren we allemaal wel klaar met het de hele tijd zitten in een auto. Het is een mooie manier om alles te zien maar afstanden hier zijn lang. Nouja het duurt gewoon lang omdat de wegen zo slecht zijn. Aangekomen bij het vliegveld ging het heel slecht met noor. Snel in vliegtuig en op naar bali. Het eerste wat we daar gaan doen is naar ziekenhuis. Altijd leuk..
Gelukkig hebben we een villa voor eerste 2 dagen, dus kunnen we nog lekker genieten van de luxe. Ook nog even 2 dagen samen genieten met mama!
Xoxo
De volgende dag weer eens vroeg op. Op naar een andere traditional village. Deze was wat grote en had ongeveer 35 huizen. In dit dorp wonen dan ook ongeveer 300 mensen. Bizar veel eigenlijk voor zo weinig huizen. Gezinnen zijn hier ook groot, 8 tot 10 kinderen is wel normaal voor een gezin hier. Wat grappig is, is dat in bajawa de tradities de andere kant op zijn, hier volgen de man de vrouw ipv andersom. Hierdoor ziet de village er ook iets anders uit. Er zijn aparte mannen en vrouwen huizen. De vrouwen zag je hier ook alle sarongs maken. Op de echte ouderweste manier, wat er nogal ingewikkeld uit ziet! Ook kauwen al deze vrouwen op een soort van tabak, waardoor ze allemaal een hele rode mond krijgen. In sri lanka deden alle mannen dat ook maar hier doen alleen de vrouwen het. Dit vervangt het roken, zeggen ze. Alleen is dit veel sterker wat betekend dat deze vrouwtjes eigenlijk de hele dag high zijn en dat is ook wel te zien. In deze village zag je wel echt meer het locale leven wat heel intressant was om te zien. We hadden wat ballen langs de weg gekocht zodat die konden uitdelen op sommige plekken. De kindjes worden zo blij als je ze dit gaf, wel gaan ze der om vechten. Ook al bij de kids zie je wie er de baas is, wie meer belangrijk is die wordt gevolgt door iedereen.
Hierna zouden we eigenlijk nog village doen maar we waren allemaal heel moe. Wat raar is in, noor en ik hebben ons deze hele reis nog niet zo moe gevoeld. Waarschijnlijk komt dit door alle autoritjes. Het was niet even een uurtje in de auto zitten, nee elk stuk was zeker 2-3 uur en soms nog langer. We hadden besloten om naar het dorpje te gaan waar onze driver leeft. De weg hierheen was echt vol door de bergen, waar we zeker wat hartverzakkingen hebben gehad. Een paar keer moesten uit stappen omdat de auto te vol beladen was om omhoog te komen op de vreselijk slechte wegen. Ken je het progamma gevaarlijke wegen? Die zijn hier ook geweest. Dit hebben wij even in levende lijven mee gemaakt. We hadden ook geen jeep en geen 4x4. Het was echt met ogen dicht af en toe in de auto zitten.. in hoop dat maar goed kwam. Ohja ook nog een klein dingetje onze driver had maar een oog!? Opzich niks ergs mee en hij kon goed rijden. Maar toch vraag jezelf wel even af of dat echt goed gaat met auto rijden. Wat blijkt van wel want we leven wel nog. De auto daar in tegen heeft wel wat krassen opgelopen en de banden leefde ook niet helemaal meer.
Aangekomen in het dorpje zaten we hier bij een guest house van een nederlandse vrouw die hier nu al tijdje woonde. Dit was heel leuk zei vertelde haar levensverhaal en hoe hier de dingen er nog aan toe gaan. Zoals de huwelijken, zei is met een indo getrouwt waardoor ze 4 keer getrouwt is elke keer voor iemand anders. Voor tado, de familie met de oude tradities. Dan voor de kerk dan voor gemeente en nog op internationaal niveau. Ook heeft ze hier verteld hoe het dorp eigenlijk een grote familie is. Wat zei allemaal doet hier voor samenleving en hoe er hier om wordt gegaan met mensen die een psychische stoornis hebben. Deze mensen worden gewoon nog vast geketent om in bedwang te houden. Bizar...
'S avonds waren we uitgenodigd voor de local party van onze driver. Hun dorp had het voetbal toernooi hier gewonnen waardoor er feest was in het dorp. Eerst gingen we nog even langs zijn huis, wat je eigenlijk totaal vergeet is dat hij hier gewoon midden in zit natuurlijk. Ook hij heeft een heel simpel huis, waar geen meubels staan. Het mega erg stinkt en geen normale badkamer is en laat staan en normale wc. Dit was weer even een klap naar de waarheid. Hij leeft nog bij ze ouders omdat hij niet echt een vriendin heeft en dan ga je ook niet uit huis. Ook zoiets waar je eigenlijk niks van kan voorstellen. Toen op naar de shop om wat drankjes te halen, waar de dorpsgek rond liep. Helemaal naakt en dan gezellig naast je ging staan. Hij had een paar steekjes los, maar alle kindjes lopen er gewoon bij. Wel vonden ze hem allemaal heel eng. Ook weer bizar om te zien.. op naar de shop van de vriend van aldino. Waar we tussen de locals belanden, er kwamen steeds meer mensen want het was een soort aapjes kijken, met ons als de apen. Ze lachde elke keer lief en probeerde wat te zeggen. Het was vaak alleen een ratsel wat ze zegde. Toen gingen we op naar de echte party, bij iemand thuis in een gewoon klein huisje. Waar ze buiten vanaf het dak een zeil hadden gehangen waardoor een groot gebeid overdekt was. Er stonden wel 4 mega boksen en de muziek ging aan en er werd eindeloos gedanst. De traditionale dans kwam ook nog voorbij. Waarbij je in een rondje gaat staan en de persoon in hey midden een sjaal heeft, deze doet een dansje en dan mag die gene een ander persoon uitkiezen. Zo moeilijk is het niet iedereen kan dit. We waren een bekijk, ook hebben nog wat nederlandse liedjes erin gegooid waar iedereen gezellig mee los op ging. Vooral kindjes bleven dansen en wat oudere vrouwen. Om 12 uur was het wel tijd om naar huis te gaan.
De volgende dag weer vroeg op. We hadden ons plan wat aangepast we zouden eerst tot zondag hier blijven alleen vielen de autoritten wat zwaar. Eigenlijk doe je maar 2 dingen op dag en zit je de rest van de 8 uur in de auto. We hadden besloten om deze dag richting ruteng te rijden meer naar het westen zodat we de volgende dag konde vliegen naar bali. Op weg naar ruteng onderweg zijn we gestopt in het dorp waar arac wordt gemaakt. Hier maakt elk huis arac, wat eigenlijk heel makkelijk is. De eerste 3 dagen slaan ze 3 keer per dag op de palmbladen, daarna snijden ze hem open. Waardoor het palmwater eruit komt. Dit stoken ze daarna. Nouja eigenlijk gewoon destileren op de ouderweste manier. Er staat een ketel waar ze het palmwater in gooien, en dit wordt dan opgevangen in de bamboo stoken die 3 meter lang zijn. Hier komt dan aan de onderkant de arac uit. Er wordt per huis zo'n 25 liter arac per dag gemaakt. Het staat langs de weg in plastic flessen. Het ziet er eigenlijk precies het zelfde uit als de bezine die ze ook zo langs de weg verkopen. Geloof me het smaakt ook bijna hetzelfde! Ik snap niet hoe deze mensen dit voor de lol drinken.. vreselijk vies gewoon! Ook zijn ze hier wel wat sterker dan op de meeste plekken. Maar nog steeds niet lekker. Daarna kwamen we in ruteng aan bij onze slaapplek. We sliepen bij de nonnen in het klooster. Voor eerst op reis dat we een avondklok hebben om 9 uur sloten de hekken al. Daarna gingen ze zingen en bidden met ze alle waar je uitgebreid van mee kon genieten op je kamer. Om half 6 's ochtends gingen ze dit weer doen, top!
De rest van de dag rond gelopen in het stadje. Waar niet veel bijzonders was behalve wat marktkraampjes. Mama is nog naar de kapper geweest, ging ook heel snel binnen 5 minuten was het al klaar. Wonder boven wonder zag het ook nog een soort van goed uit. Noor voelde zich niet zo lekker dus die was als vast naar huis gegaan en wij hadden nog even lekker gegeten.
De volgende dag weer eens vroeg op. De eerste stop was weer bij een traditional village, deze was heel klein er stonden maar 4 huisjes. Ook lijken alle dorpjes wel een beetje op elkaar maar aldino was zo goed er over te spreken dat je toch maar gaat. Wat wel schattig is, is dat hij je heel graag alles van zijn eiland wil laten zien en alles heel bijzonder en mooi vindt. Hierdoor ga je er ook al iets leuker naar kijken! Daarna door rijden voor wat lunch en even de benen strekken. Toen nog even naar de spiderweb rijstvelden geweest, wat leuk is om te zien maar niet heel spannend. Ook is het nu droogseizoen waardoor alles wat minder groen is. Daarna nog 3 uur in auto op weg naar vliegveld. Aan het einde waren we allemaal wel klaar met het de hele tijd zitten in een auto. Het is een mooie manier om alles te zien maar afstanden hier zijn lang. Nouja het duurt gewoon lang omdat de wegen zo slecht zijn. Aangekomen bij het vliegveld ging het heel slecht met noor. Snel in vliegtuig en op naar bali. Het eerste wat we daar gaan doen is naar ziekenhuis. Altijd leuk..
Gelukkig hebben we een villa voor eerste 2 dagen, dus kunnen we nog lekker genieten van de luxe. Ook nog even 2 dagen samen genieten met mama!
Xoxo