A diffrent world

Daar stonden we dan op de airport, waar zelf hier al bijna niks in het engels staat. Mega groot super schoon, metro's? Het was nu al weer een totale cultuur shock. Rustig aan alles geregeld en met metro naar het hostel. Wat een stilte overal, geen telefoons die ringen. Eigenlijk niemand die praat tegen elkaar. De straten zijn super schoon, niet roken op straat. Je hoort soms ver weg wat auto's. En dan te beseffen dat het de grooste stad is, waar je dus weinig van merkt.
Ik had johan leren kennen in hostel die me 's avonds al wat dingen had laten zien.
Eerst wat tempels die mooi waren maarja het blijven tempels. Daarna op naar een bizare winkel waar ze elk onmogelijk klein onzin ding hebben maar ook alle keuken spullen, eten, tvs noem het maar op en het staat er wel. Daarna naar bekende gamehalls geweest. Wat als je prikkel gevoelih bent dus niet moet doen.
Na het werk zitten hier alle mannen in pak hun sigaretje te roken en aan zo'n gok kasten te trekken. Rijen vol.. wat ik me als eerste bedacht dat het me niet echt rust gevent lijkt. Alles maakt geluid en vreselijk irritanten geluiden. Echt bizar om te zien. Na 10 minuten was het meer dan genoeg en moesten we weer even de rustig straten op.
Ik ben een beetje verwilderd geraakt en om hier weer zoveel regels te hebben is bizar. Door rood lopen? Kan hier dus echt niet. Niet in de rij staan? Nee hoor zelf bij de metro staan keurige rijen. Ook nog iets de wc's gewedlig! Ten eerste gewoon weer normale wc waar je wc papier in kon stoppen. Daarnaast zitten weet ik hoeveel knopjes op die van alles doen. Zo'n wc wil echt iedereen thuis. Nog een top punt een warme douche! Die had ik al in 4 maanden niet gehad heb denk ik. Heerlijk! Normale bedden, alles is zo schoon.

De volgende dag op met sam de metro in stappen en wat buurten langs gaan. Wel regent het hier veel en is het echt super koud.. 20 graden ik vries bijna dood.. me backpack is hier ook helemaal niet op ingesteld dus een deze dan moet er geshopt worden..
Wat bizar is om te zien is dat elke buurt in tokio totaal anders is. Een andere sfeer, andere bouw, andere winkels gewoon eigenlijk totaal anders. Midden in tokio is een forest met tempels er in wat ook bijzonder is om te ervaren. Veder zijn metro's eigenlijk niet super vol. En vond ik het fijn om weer even te weten dat ik nog steeds het stadje meisje ben die binnen 3 seconde zelf hier de weg weet te vinden. Wat is het stiekem ook weer even fijn om in een echte stad te zijn, waar geen complete chaos is en waar iedereen je probeerd op te lichten, waar je niet hoeft te onderhandelen over elk klein ding en gewoon met metro kan. Het is een totaal andere wereld. Maar wat is het geweldig. Binnen eerste paar minuten voelde het eigenlijk als een soort van thuis komen. Het enige minpunt is dat je voelt dat mensen hier eenzaam zijn, niks voor niks is het hier de hoogste zelfmoord. Mensen zijn eigenlijk te beleefd om zich met andere mensen te bemoeien. Wat af en toe er voor zorgt dat de sfeer totaal weg vaagt.. de normen en waardes worden hier hoog gezet en iedereen houdt zich hier strict aan. Gedipliniceerd is het zeker daar is geen twijfel over mogelijk. Engels spreken is hier wel dingentje. Toch proberen mensen je te helpen. Zonder enige schaamte blijven ze gewoon lekker door lullen in japanse en dan met handen en voeten proberen ze je wat duidelijk te maken. Dit zorgt af en toe voor geweldig grappige situaties.

Natuurlijk kon ik me laaste maand niet afsluiten zonder wat geks te doen, dus vliegen we vandaag naar zuid korea. Voor een paar dagjes om daar ook nog even wat te gaan bekijken. Waarom? Niet omdat japan niet leuk is. Zeker niet! Maar ik heb treinpas van 21 dagen waardoor nu die nog niet kan gebruiken en zonder die pas kost het bakken met geld! Ook wou ik naar het zuiden vliegen voor de eiland maar dat kost ook nogal een vermogen. Dusja dan gaan we maar even gek doen en toch nog even naar zuid korea. Hoelang precies? Geen idee dat zien we wel weer.

Ik kwam aan in busan het zuiden van korea aan het strand. Ingecheckt in het hostel ontmoeten ik twee meiden uit zuid america. Samen gingen we op pad om hier alles te verkennen. Eerst een biertje gedaan op het strand en rond gelopen daar een deel van het centrum. Wat was het mooi hier. Ik keek me ogen uit, dit had ik nooit verwacht.

De volgende dag gingen we op pad naar het cultuur village. Dit is een dorpje wat je een beetje moet denken aan rio, in bergen met de zee op de achtergrond. Alle huizen zijn fel gekleurd en overal is kunst om je heen. Super mooi en heerlijk om rustig 4 uur doorheen te struinen. Daarna ging ik zelf op pad naar de vismarkt en nog wat andere traditonale markten. Heerlijk om te zien dat zelf in zo'n ontwikkelde stad de markten nog ouderwest gezellig zijn. Daarna door naar diamant bridge. Wat er geweldig uit ziet. Aan het strand met een mega stad om je heen wat 's avonds veranderd in mega hotspot. Misschien omdat ik totaal geen verwachting had dat het me zo over viel. Maar ik vindt het geweldig hier. De laaste maand merkte ik dat dingen minder mooi waren, nouja niet minder mooi maar ik raakte een soort van verwent van al het moois om me heen. Toen ik hier aan kwam was het weer helemaal terug. De reislust!

De volgende dag ging ik op pad naar seoul, de hoofdstad. Ook hier hebben ze een hoge snelheidtrein dus binnen 2.5 uur was ik er. Aangekomen in me hostel, wat heel gezellig was. Een klein hostel met een top sfeer. Manon die ik had leren kennen in de fillipijnen was hier ook, 's avonds hadden we afgesproken e zijn we lekker gaan eten en daarna met mensen de stad verkennen. Korea moest spelen dus gingen we de stad rond om overal een deel van de game te kijken. Een heerlijk sfeer hangt hier. We zitten eigenlijk in de grooste studenten area, ook hier zie je veel internationale studenten. Wat zorgt voor een leuke omgeving.

De volgende dag was rowie ook aangekomen die ik in japan had leren kennen. Samen met manon, bryan en yanni. Gingen we vandaag op pad. Op naar een museam wat uhh een beetje tegen viel. Veder hebben we de dag als verdwaalde een beetje rond gelopen om van area naar area te gaan. Uiteindelijk was het een super gezellig dag maar wat we nou echt hebben gedaan? 'S avonds gingen we naar het park. Het voelde weer als thuis lekker met muziek en drankje hangen in het park. Spelletjes doen en beetje mensen kijken.

De volgende dag ging ik samen met manon naar het paleis en het museum hiervan. Een groot tempel complex, met een de eene kant de grote stad als achtergrond en de andere kant de bergen.
En daarna hebben we heerlijk rond gelopen in de traditonaal village. Overal hingen hier borden met: loop door en wees stil. Seoul zorgt niet goed voor ze mensen. Wij zijn geen toeristen hotspot. We leven hier echt.
Wat je eigenlijk meteen schuldig laat voelen dat je hier loopt. Toch is echt super mooi, de huizen zijn nog in oude bouw. Ook is het uitzicht prachtig, een goed uitzicht over heel seoul met alle gebergtens op de achter grond. 'S avonds was het tijd om weer met hetzelfde groepje de korea bqq te proberen. Het voelt een beetje al gourmenten. Super gezellig dus en heerlijk eten.

Vandaag was de laaste dag hier, samen met manon gingen we naar de dmz. Wat in houdt we gaan naar north korea. Nouja een soort van. Het weer was slecht en het regende de hele tijd. Eerst begon je bij de brug waar de vluchtelingen over kwamen en de oude trein die compleet was beschoten. Daarna gingen we door naar de tunnel. North korea heeft 4 tunnels gebouwt vanaf de grens helemaal naar seoul toe. Nouja ze weten van 4 tunnels. Een daarvan konden we er in eentje in. Het is nogal een afdaling naar beneden en super koud. Als je door het raampje kijkt in de eind van de tunnel zie je north korea. Wat een raal gevoel is. Het ziet er daar eigenlijk best mooi uit en hetzelfde als aan deze kant. Daarna gingen we naar de echte grens waar de fake stad van north korea kon zien en rest van de omgeving. Toen was het tijd voor het station die de mensen van zuid korea zelf hebben laten bouwen in de hoop dat grens snel wordt opgeheven en dit station dan eerst verbinden zou zijn. Ik besefte me eigenlijk niet dat zuid korea zo graag wilt dat het weer een land wordt.. of dat goed idee is geen idee. Daarna reden we langs de rivier, deze ligt in north korea. De hekken die er langs staan zijn enorm groot. Het was een bizare ervaring en je blijft je toch elke minuten weer even afvragen hoe dit uberhaubt toch kan?

'S avonds was weer tijd voor drankjes met groep, en als afscheid omdat ik morgen vlieg naar japan. Wat ik weet is dat hier terug ga komen.

Daar gingen we dan weer op naar japan. Japan en zuid korea lijken best veel op elkaar kwa bouw, kwa natuur en kwa regels. Alleen is japan iets extreemer. Het is wat schoner, de regels zijn wat strikter en mensen zijn iets meer opzich zelf.

Aangekomen in osaka, voelde het als het echte japan. Dit is wat ik had verwacht van japan. De sfeer is hier veel beter overal zijn resturantjes en barretjes. Er lopen veel mensen over straat , het heeft gewoon wat meer karakter.

De volgende dag was het tijd om richting het noorden te gaan, eerst hemji. Hier staat een van de mooiste paleizen in japan en dat was ook zo. Een mega groot wit paleis met de bergen in de achtergrond. Daarnaast nog japanse tuinen de ook prachtig waren. En heel rust gevend. Daarna met de snelle trein naar hirsomia. Eigenlijk is elke stad waar je komt in japan enorm groot, daar vergis je nogal snel in. De bedden hier in japan, zijn uhh .. ze geloven hier dat een heel dun matrasje op grond goed is voor de uh geenidee wat.

De volgende dag was het tijd om hier alles te ontdekken over de oorlog.
Eerst ging ik naar het peace park, en het museam over de atoombom de hier gevallen is. Dit was heel indrukwekkend en dit laat echt even stilstaan bij alles. Het was heftig om alle foto's te zien van mensen die door atoombom zijn getroffen en hoe dit er allemaal uitzag.
Daarna naar het enige gebouw wat de atoom bom heeft overleeft. Waar indrukwekend veel eigenlijk nog van over is. Dit gebouw stond eigenlijk precies onder de atoombom. Daarna ging ik door miyajima eiland. Hier staat de wel bekende oranje the great tori. Veder staan hier nog mooie tempels, zijn er watervallen. Allemaal mooie tuinen. En belanden ik zomaar op een hike die me bracht naar een geweldig mooi uitzicht punt. Dit is echt precies wat ik verwachten van japan, naast geweldige steden waar je uren in kan rond lopen en de meeste bizare dingen zijn. Naar geweldige natuur en bergen en zee. Love it!!
Wat grappige is dat ze in japan echt over de meest raare dingen hebben nagedacht, dat wanneer je het ziet denkt : eigenlijk is dit zo logisch en super handig. Toch blijf ik me er over verbazen wat voor bijzondere dingen ze hier hebben.

Om deze maand nog even gekkiger te maken. Ben ik toch nog voor weekend terug gevlogen naar korea. Om hier wat vrienden weer op te zoeken. Wat 3 gezellige dagen waren met nog rond lopen in seoul. Meer museams bezoeken over de scheiden van korea, en geweldig mooie tempels/paleizen en kerken vinden. Waar dit bijna zo'n grote stad is als tokyo zijn ook hier midden in de stad plekken waar je opeens weer de totale rust kan vinden.

Vandaag was het plan om weer terug te vliegen naar japan, ik wou graag naar de wat minder bekende plekken toe. Aangekomen op vliegveld sta ik bij de check incounter om te horen te krijgen dat mijn vlucht gecanneld is. Waarom omdat er grote tyfoon in zuiden en de kustlijn van japan is. Precies op de plekken waar ik heen wou, blijft de komende dagen nogal onrustig. Ik kon me ticket ook niet zomaar om zetten, dan moest toch een heel nieuw ticket kopen. Overweldigd verliet ik de counter en had geen idee wat te doen. In deze 7 maanden zijn mijn vluchten altijd perfect gegaan, misschien een klein beetje vertraging maar nooit zo erg. Achja ik denk dat dit toch een keer moest gebeuren. Uiteindelijk besloten om dan toch nog maar even hier te blijven. Een plan te maken wat wel wil doen, en waar nog soort van mooi weer is. Deze laaste maand blijft vol zitten met verassende veranderingen!


Ik ga me weg uitzoeken hoe en wat, en ik zie wel weer waar ik beland. En dan komt papa!! Zo gaan we samen 8 dagen lang de omgeving bezoeken waar hij heeft gewoond. Wat maakt dit me eind van me reis nog even wat bijzonderder!